donuq

donuq
sif.
1. Donmuş, buzlaşmış, buz bağlamış. // Bərk üşümüş.
2. Üstü donmuş kimi, tutqun, dumanlı; parıltısı, işıltısı olmayan, şəffaf olmayan, cilasız. Donuq şüşə. Lampanın donuq işığı. – Ay yorğun və solğun çöhrəsi ilə buludların arasında gah batır, gah çıxır, parlaq və donuq bir ziya saçırdı. Ə. Vəl..
3. məc. Göy, hissiz, duyğusuz, quru, ölgün. İki dizi üzərində dikələrək donuq və şübhəli baxışlarla məni süzdü. A. Ş.. Eşqsiz yaşayan donuq bir insan; İçini qurd yemiş boş bir ağacdır. S. V..
4. məc. Hərəkətsiz, inkişafsız, tərəqqisiz bir vəziyyətdə qalan. Əsərdə həyatı donuq bir vəziyyətdə saxlayan ictimai münasibətlər tənqid edilir.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • camid — ə. 1) donmuş, donuq; 2) m. inkişaf etməyən, donub qalmış; 3) ərəb qrammatikasında: zamanlara görə dəyişilməyən (əsli fellər haqqında) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müncəmid — ə. dönmüş, donuq, buz bağlamış …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müstəhas — ə. 1) torpaq altında qalıb daşa dönmüş; 2) donuq, hərəkətsiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • çöhrə — is. Üz, surət, sima. Bu qadının çöhrəsində bir məyusluq görünürdü. S. S. A.. <Ayna> gülər bir çöhrə ilə yoldaşlarına tərəf döndü. Ə. M.. // Obrazlı təşbehlərdə. Ay yorğun və solğun çöhrəsi ilə buludların arasında gah batır, gah çıxır,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dondurulmuş — f. sif. Buz halına salınmış. // Soyuğun təsiri ilə donuq hala gətirilmiş. Dondurulmuş balıq (ət) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • donmuş — f. sif. 1. Buz halına gəlmiş, buz olmuş. Donmuş su. // Donuq hala gəlmiş, soyuğun təsirinə məruz qalmış. Donmuş ət. Donmuş meyvə. // Buzla örtülmüş. Donmuş göl. Donmuş pəncərə. – Hələ xatirimdən heç getməmişdir; Donmuş çay üstündə seyrə çıxdığım …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • donuqlaşmaq — f. Donuq hala düşmək; parlaqlığı, şəffaflığı, parıltısı, cilası getmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • donuqluq — is. 1. Donuq şeyin halı. 2. məc. Süstlük, soyuqluq, hərəkətsizlik, ruh düşkünlüyü. Əbil Qənbərovun çıxışı . . adamlarda nə isə bir donuqluq əmələ gətirdi. Ə. Vəl.. // məc. Sakitlik …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • heykəl — is. <ər.> 1. Heykəltəraş tərəfindən daşdan, tuncdan və s. dən hazırlanmış insan və ya heyvan surəti. Mərmər heykəl. Füzulinin heykəli. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyulmuşdu. M. Hüs.. 2.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tar — 1. is. Azərbaycan və İranda çox yayılmış mizrabla çalınan simli musiqi aləti. Tar çalmaq. Tar Azərbaycanın milli musiqi alətidir. 2. sif. <fars.> klas. Qara. Könlümü qarət edir öylə ki, tari zülfün; Rumə sanki həbəşi ləşkəri yəğma gətirir.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”